ในภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์ มักจะวิเคราะห์ลายนิ้วมืออัตโนมัติโดยการซ้อนทับกันของภาพลายนิ้วมือเพื่อหาคู่ความเหมือนกันของภาพ
ในความเป็นจริงแล้ว นี่ไม่ได้เป็นวิธีการปฏิบัติ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเปรียบเทียบลายนิ้วมือ
การเกิดรอยเปื้อนสามารถทำให้ภาพสองภาพที่เหมือนกันดูแตกต่างกันได้
ดังนั้นเป็นไปได้ยากที่คุณจะได้ภาพที่ซ้อนทับอย่างสมบูรณ์แบบ นอกจากนี้
การใช้ภาพลายนิ้วมือทั้งในการวิเคราะห์เปรียบเทียบใช้พลังงานในการประมวลผลเป็นจำนวนมาก
และยังง่ายขึ้นสำหรับคนที่จะขโมยข้อมูลลายนิ้วมือ
แต่ระบบเครื่องสแกนลายนิ้วมือส่วนใหญ่เปรียบเทียบคุณสมบัติเฉพาะของลายนิ้วมือที่รู้จักกันโดยทั่วไปเป็นส่วนย่อย
โดยปกติมนุษย์และคอมพิวเตอร์ นักวิจัยมุ่งเน้นที่จุดสิ้นสุดของเส้นสันของลายนิ้วมือหรือจุดที่แยกออกเป็นสองสันลายนิ้วมือ
เรียกโดยรวมเหล่านี้และคุณสมบัติที่โดดเด่นอื่นๆ ซึ่งบางครั้งเรียกว่าโดยทั่วไป
ซอฟต์แวร์ระบบเครื่องสแกนลายนิ้วมือใช้อัลกอริธึมที่ซับซ้อนเป็นอย่างมากในการรับรู้และวิเคราะห์ส่วนย่อยเหล่านี้ แนวคิดพื้นฐาน คือการวัดตำแหน่งที่สัมพันธ์กันของส่วนย่อย ในประเภทเดียวกันในแบบที่คุณอาจจะรู้จักส่วนหนึ่งของท้องฟ้าโดยตำแหน่งสัมพัทธ์ของดาว
วิธีง่ายๆในการคิดว่ามันคือการพิจารณารูปร่างว่ารูปแบบส่วนย่อยต่างๆเมื่อคุณวาดเส้นตรงระหว่างพวกเขา
หากทั้งสองลายนิ้วมือมีสามรอยสันของลายนิ้วมือและลายนิ้วมือทั้งสองแฉก
การสร้างรูปทรงเดียวกันที่มีขนาดเดียวกัน มีโอกาสสูงที่พวกเขาที่จะเป็นพิมพ์เดียวกัน
เพื่อให้สามารถจับคู่กัน
ระบบเครื่องสแกนลายนิ้วมือไม่ต้องหารูปแบบทั้งหมดของส่วนย่อยทั้งในกลุ่มตัวอย่างและในการพิมพ์ที่ถูกบันทึกไว้
มันเป็นเรื่องง่ายที่จะหาจำนวนที่เพียงพอของรูปแบบส่วนย่อยที่รอยพิมพ์ลายนิ้วมือที่เหมือนกัน
โดยจำนวนที่แน่นอนจะแตกต่างกันไปตามโปรแกรมเครื่องสแกนลายนิ้วมือที่แตกต่างกันออกไป
